Refrakcja wciąż stanowi podstawę recepty na okulary. Oto rezultat dwuetapowego procesu:
Obiektywna refrakcja: wady refrakcji oka są najpierw oceniane obiektywnie za pomocą retinoskopii lub autorefrakcji, po czym następuje
Subiektywna refrakcja: recepta zostaje subiektywnie dopasowana przez optometrystę, co pozwala pacjentowi porównać swoje widzenie przez soczewki próbne przy użyciu głowicy refraktora lub oprawek próbnych.
Subiektywna refrakcja wykorzystuje różne moce soczewek okularowych do korygowania błędów refrakcji oka (takich jak krótkowzroczność, nadwzroczność lub astygmatyzm), które nazywane są aberracjami niskiego rzędu (LOA).
Jednakże ze względu na różnice w wielkości źrenic w różnych warunkach oświetleniowych występują także inne rodzaje aberracji, które wpływają na jakość widzenia. Wpływają one na ostateczną jakość widzenia odczuwaną przez użytkownika. Są to tak zwane aberracje wysokiego rzędu (HOA), np. coma, trefoil czy aberracje sferyczne.